Laos na Rakstar

siya si Leo Nikolas Rentanto.

araw-araw bumibili ng kuwerdas. mga tatlong kalabit, isang alambre ang napapatid. mabigat kase ang kamay niya. kalahati kasi ng buhay niya ay nasayang sa panghuhuli ng palaka at pagbubungkal ng lupa. palakang binebenta sa mga paaralan sa Maynila para pag-aralan, lupang binubungkal dahil ang itay niya ay panatiko ni Yamashita. dahil dun, kamay niya ay nasira na. matigas pa sa aspalto at malabo nang ma-romansa ang gitarang pinangarap mabili sa loob ng kalahating taon. nakuha sa halagang siyam na raang piso. nagamit niya sa loob ng tatlong buwan at napagtantong kahit ibabad niya sa Downy ang kamay niya ay hindi na ito maghihilom pa. naramdaman din na mahal pala ang kuwerdas kaya binenta na niya ang kanyang gitara sa halagang dalawandaang piso at isang sako ng uling.

pero dahil parang boses niya ang naririnig sa transistor na radyo ng inay niya, hindi siya sumuko. sa tulong ni Freddie, ng Asin, ng Teeth, ni Pepe at ni Yoyoy, ang puso niya'y nanatiling may alab. kulay abo na yung isang sakong uling na nakuha niya pero ang kanyang mata, maitim pa din at malalim. matang pang-front man talaga. astig.

nalaman na walang kinabukasan sa panghuhuli ng palaka at malabo pa sa abo ng yosi na makita ang kayamanan ni Yamashita, kakanta na lang siya patungong Maynila. gamit ang dalawandaang piso, bag na may t-shirt na tatlong piraso, dalawang shorts na magkaiba ang kulay at sipilyo. walang brip at walang suklay. simula na nang ruma-rak en rol na paglalakbay.

pagbaba sa bus, agad niyang kinapa ang kanya bulsa. dalawang benteng papel, isang piso at dalawang bente sinco na lang ang natira. madaming tao sa istasyon. parang dagat na amoy pawis at puro polusyon. tangan nang mahigpit ang kanyang bag, maangas niyang hinawi ang humaharang sa kanyang landas. hanggang sa nakahinga na siya, agad tumungo sa gitna ng malawak na kalsada para sumigaw na mala-Jagger. rakstar na sana kung narinig niya lang ang busina.

laos agad.