Essia,

salamat talaga.

ang mga dahon na bumabagsak ay hindi dapat malungkot. iduduyan sila ng hangin at babantayan hanggang sa mahawakan at ingatan ng lupa. kaya huwag kang mag-alala, bawat ihip ng hangin ay yapos ng pag-ibig para sa'yo. ang nakaabang na lupa ay isang malawak na espasyo sa puso ko. ang puno, hindi ka itinapon, hindi ka inilaglag dahil tapos na ang pakinabang mo. hindi lang siya madamot. gusto lang niyang maranasan mong maging malaya, kaisa ng hangin at lupa. mahal ka namin.

hindi malilimutan ng buwan at ng mga bituin at ng malawak na kalangitan ang tinig mo. nakaukit na ito sa kanilang puso. bawat letra at nota, bawat kuwento at lambing mo ay bahagi na nila. nakadagdag ito sa kanilang kinang, sa kanilang tanglaw, malabong mabura o mapalitan. hindi kailanman mawawala. mahal ka namin.

bawat tubig na iwinisik mo sa munti mong hardin, bawat pag-aalala mo sa kanila at bilin, hindi kaliligtaan at laging tatandaan. ang mga ngiti mo na ibinubungad sa kanila, mga haplos na ipinadama mo, hanggang sa kanilang pagkamatay ay babaunin, sasariwain sa muli nilang pamumukadkad. isasaboy at hahalimuyak. ganoon ka kainam. ganoon ka kaganda. kahit ano pa ang mangyari, mahal ka namin.

huwag kang humingi ng tawad, kahit kailan hindi ka naging pabigat. masyado ka madaming binitbit na parusa, hayaan mo naman na kami ang sa iyo'y umunawa. huwag kang madamot, huwag kang madaya. hayaan mong kami naman ang magkalinga sa'yo. hayaan mong suklian namin ang unawa at pag-ibig na binigay mo. alam mo, kaming lahat, galit sa lason na nakuha mo. kaming lahat, ninanais na kunin lahat yan at itago mula sa'yo. kaming lahat, naiinis, nagagalit, nalulungkot, dahil sa dami naming nagmamahal sa'yo, ni isa samin walang nakasalo sa karamdaman mo. mahal ka namin.

masayang-masaya ako na nakilala ka. kahit anong mangyari, hindi ako mawawala. pagtapos mong magpagaling, alam mo kung saan ako matatagpuan.

essia, lagi mong tatandaan..

mahal kita.