Antenna

pakikinggan kita.

natanggal na yung antenna ng radyo namen. naalala ko, gamit to ng titser ko nung elementarya pag may gusto siyang ituro na di na abot ng kamay niya. kapag di niya abot, ginagamit niya ang antenna. ang antenna na umiikli, humahaba. sumasagap, kumakalap.

pinaglaruan ko. masubukan kung gagana saken tulad sa radyo. tinutok ko sa buwan, pumikit ako, nakiramdam. WOAH!

ginapangan ako ng *@#?! ipis sa paanan! lintek!

game, ulit, isa pa. binukadkad ko, hinawakan, inilawit sa bintana at tinutok sa buwan. pumikit, nakiramdam.

habang nakapikit, pumasok sa kokote ko kung bakit ko ginagawa 'to? walang masagot ang kokote ko pero hindi naman niya inutusang buksan ang mata ko. nakaramdam ako ng takot. nababaliw na ba ko? sobrang wala na ba talaga akong magawa kaya pati antenna pinagti-tripan ko? err, siguro nga. pero hindi ko pa din magawang dumilat. puwera na lang kung gapangan ulit ako ng ipis sa paa.

siguro, may nasasagap na ko? 'di ko lang napapansin kasi may iba akong iniisip. siguro, sa maling lugar ako nakatutok, kaya puro statik lang ang aking naririnig? hanggang sa ayun na nga, nangawit na ang braso ko, wala pa din, wala. ang mga pumapasok sa kokote ko, hindi yung gusto kong marinig na kakaiba. ang pumapasok sa kokote ko, sarili ko ding mga diwa na nagkalat at naglalakad. huminto lang nung minulat ko na ang mga mata ko. huminto lang ng binitiwan ko na yung antenna na hawak ko at ibinalik sa radyo. wala akong narinig, walang nasagap. hindi ko naabot yung bagay na gustong abutin ng aking palad. 'di tulad ng titser ko, gamit ang antenna niya, naipaparating niya sa amin ang mga nais niya. naaabot niya yung mga bagay na gusto niyang ipamahagi sa iba.

may nasagap ako, hindi ko lang narinig. gumana siguro yung antenna, hindi ko lang naintindihan. dahil siguro, hindi ko alam kung saan itututok ng tama, para marinig ko yung istasyon na para saken dapat.

panunusok ko na lang ng puwet mamaya.