Punit na Watawat

wasak na wasak.

kung gaano karaming isla ang bumubuo sa Pilipinas, ganun din ata kadaming dibisyon meron tayo. hiwa-hiwalay na nga ang mga pulo, pati kokote natin magkalayo. tama, hindi tayo mga Sunflower na kung saan andun ang araw, dun lang tayo lilingon. pero diba mas maganda yun? isa sinusunod, isa ang tugon. pagkakaisa. pero malabo yun. malabo na dahil sa Relihiyon, idagdag mo pa ang Politika. yung Watawat natin, apat lang ang kulay na siyang dapat natin sinusundan ng tingin, punit-punit na nga, minantsahan pa ng ibang tinta. nung pinanganak tayo, bago tayo naging Muslim o Kristyano, bago naging Administrasyon o Oposisyon, Pilipino muna tayo.

sa darating na Eleksyon, magara panuodin yung mga kumakandidato. ang tingin sa kapwa kandidato, kaaway. magara na nga yung mga kandidato, mas nagiging magara pa yung mga tagasuporta nito. akala nila, yung mga kumakandidato ay ang paborito nilang banda na tinutugtog ang trip nilang musika. hindi ata dapat ganun. akala nila, yung kandidato nila ay parang basketbol team lang na kelangan manalo para maiyabang nila sa kalaban. na kahit mahilig maniko at mambalya, dahil andun yung MVP ika nga, kakampihan nila. hindi ganun, mali ata yun. pag ganyan ka, hindi ka responsableng Botante kundi Panatiko na magiging sarado ang utak para sa iba. isang Panatiko na ipapakita lang ang aprisiyasyon sa iyong sinusuportahan at wala nang pakealam sa iba. kahit iba ang mas maganda, iba ang karapat-dapat, hindi mo na pakikinggan pa. uso ka na e, lilipat ka pa sa iba. number 1! na kaya kami. e teka, paano yung iba na Pilipino din naman? tss.

kawawang Bansa, paano natin maririnig ang isa't-isa? hindi ko na alam kung ang mali ba ay yung sistema o yung gumagawa ng pasya? may pakealam ba talaga tayo o nakekealam lang tayo ngayon dahil uso? masyado na ata tayo nadadala sa mga nakikita natin sa telebisyon. sana, dumating yung panahon na bago ang lahat, tingan muna natin kung ano ang saysay ng ating Watawat.

sana lang.