Katawa 'to, Peksman!

epekto lang ng isang awitin ng the beatles.

saan nga ba nanggagaling ang mga malulungkot na nilalang?

ewan ko lang. ano ba pinag-huhugutan nila? malungkot nga kaya sila? gara lang. gara talaga.

pag ba malungkot ang tao, nalalaman mo? we? kung nalaman mo siguro at naramdaman, mild na malungkot lang yun. alam ko kasi, yung mga taong tunay na malungkot at may dinaramdam, mahirap mahuli at makapa. yun. gusto ko malaman kung saan sila nanggaling. bakit ganun? malungkot ka at walang nakakaalam. malalaman lang siguro kung wala na, tapos na, huli na ang lahat. kalungkot talaga.

kapag ba malungkot ka, sinisigaw mo ba sa buong kalawakan? kahinaan yun diba? pero, kahinaan din ata ang pag-tatago nun. gara no? saan kaya nababagay yung mga malulungkot na nilalang?

malungkot ba yung may mga bangs, naka-itim, may eyeliner at laging nakayuko?

sabi ni Van Gogh, sadness is forever. malungkot kaya yun?

si Aling Gina kaya na nag-titinda ng banana cue samen? lagi nakangiti yun. pero, parang malungkot siya eh?

yun kayang namatayan dun sa dinadaanan ko pag pupunta ako ng kompyuter shop malungkot? hindi ata. masaya yung mood dun eh. may saklaan at inuman. o hindi din?

yun kayang pusa na nalaglag yung utak sa kalsada? sinadya niya kaya yun para matapos na yung kalungkutan niya?

si Dolphy kaya nalulungkot din?

kapag ba yung baboy, kinatay sa harap nung kapwa niya mga baboy, sino yung mas malungkot? yung kinatay o yung mga naiwan niya?

saan ba talaga nanggagaling yung mga malulungkot? saan sila nababagay? bakit sa panahon ngayon, pag sinabi mo na malungkot ka, pag-tatawanan ka? sasabihan ka na, "emo!" o, "ang drama mo! huwag ka masyado manuod ng TV!". bakit ganoon?

kailangan ba, umiiyak yung tao na yun para paniwalaan mo? kailangan ba, T_T ganyan? ewan ko.

sabi, pag daw naririnig mo yung, *tic toc* ng orasan, matututunan mo kung paano malungkot.

Eleonor Rigby.